Art terapia

Art Terapia

W Liceum Ogólnokształcącym Collegium Gedanense realizowany jest program „Art Terapia”, którego celem jest wyrównywanie szans  osób niepełnosprawnych lub posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego oraz przeciwdziałaniu ich wykluczeniu społecznemu. Program składa się z kilku elementów i ma przyczyniać się nie tylko do integracji społecznej uczestników ale również podnosić ich umiejętności, które mogą przyczynić się do poprawy ich sytuacji na rynku pracy.

• Filmowy Projekt  Edukacyjny „Cinema Gedanense”
• Warsztaty fotograficzne
• Warsztaty plastyczno-artystyczne

Polski parlament jasno określił, że osoby niepełnosprawne mają pełne prawo m.in. do:

• możliwie niezależnego i w pełni wartościowego życia, pozwalającego na pełne rozwinięcie własnych możliwości, wykorzystanie szans życiowych i pełnienie ról społecznych;
• wsparcia umożliwiającego uczestniczenie i korzystanie z dóbr kultury, rozrywki, i wypoczynku
• edukacji, dostosowanej do możliwości i potrzeb ucznia  i pozwalającej na pełnienie ról społecznych, w tym szczególnie ról zawodowych.
• nauki w szkołach wspólnie ze swymi pełnosprawnymi rówieśnikami, jak również do korzystania z edukacji indywidualnej,
• systemu edukacyjnego mającego zapewnić wsparcie pozwalające zmniejszyć ograniczenia wynikające z niepełnosprawności

Filmowy Projekt Edukacyjny ma na celu zaangażowanie młodzieży z mniejszymi szansami na udział w życiu społecznym i kulturalnym, do aktywnego uczestnictwa w procesie realizacji filmu oraz integracji z całym środowiskiem szkolnym i artystycznym. Jest to przedsięwzięcie stwarzające możliwość poznania wszystkich etapów powstawania dzieła filmowego, począwszy od pomysłu, poprzez tworzenie scenariusza, scenografii, realizację zdjęć, montaż po promocję filmu (reklama, dystrybucja). Nad prawidłowym przebiegiem programu czuwać będzie zarówno grono profesjonalistów: psychologowie, opiekunowie, wykładowcy szkoły filmowej, jak i młodzież. Efektem końcowym będzie krótkometrażowy film fabularny, który poprzez odpowiednią dystrybucję będzie rozpowszechniał nie tylko sam projekt, ale również osoby i idee, które przyczyniły się do jego powstania. Ważnym celem jest również nauczenie pracy w grupie. Film jest pod tym względem unikatową formą sztuki, gdyż wymaga współpracy wielu osób dla osiągnięcia wspólnie zamierzonego celu.

Filmowy Projekt Edukacyjny ma duże znaczenie dla rozwoju młodego człowieka oraz jego sukcesów w dorosłym życiu. Nabywanie kompetencji społecznych takich jak komunikacja i współpraca w grupie, w tym w środowiskach wirtualnych, udział w projektach zespołowych lub indywidualnych oraz organizacja i zarządzanie projektami. Praca metodą projektu pomaga również rozwijać uczniowską przedsiębiorczość i kreatywność, zachęca do unowocześniania procesu kształcenia i wprowadzania innowacyjnych rozwiązań dydaktycznych. Niepełnosprawność to nie powód, by nie móc cieszyć się samodzielnym życiem i osiągać wytyczone cele. Filmowy Program Edukacyjny pomaga osobom z niepełnosprawnością zwiększyć swoją samodzielność, aktywność społeczną, poczucie własnej wartości, a w przyszłości podjąć aktywność zawodową w branży medialnej . Nasze działania projektujemy tak, aby wspierać osoby niepełnosprawne na różnych płaszczyznach i wielu aspektach ich życia.

Projekt otwiera dużo możliwości, pozwala podejmować różnorodne przedsięwzięcia z zakresu edukacji filmowej. Ich przykładem mogą być chociażby zajęcia realizatorskie, podczas których młodzież samodzielnie lub pod opieką nauczyciela przygotowuje krótką animację lub etiudę filmową. Taka forma edukacji filmowej wydaje się szczególnie wartościowa, bowiem uczniowie, pracując nad filmem i uczestnicząc w tego rodzaju projektach, uczą się we współpracy, rozwiązują problemy w twórczy sposób, rozpoznają swój potencjał i przygotowują się do pełnienia różnych ról społecznych. Ponadto opublikowanie filmu np. na stronie internetowej szkoły będzie dla jego autorów i uczestników źródłem satysfakcji i powodem do dumy.

Korzyści płynące z wdrażania edukacji filmowej są niepodważalne. Nauczyciel, wprowadzając w sposób przemyślany i konsekwentny film do praktyki szkolnej, uczy nowocześnie, odpowiadając na zmiany dokonujące się we współczesnym świecie, odchodzi od szkolnej rutyny, stwarza warunki do rozwijania uczniowskich zdolności i pasji, pomaga młodzieży osiągać cele przedmiotowe zapisane w podstawie programowej i skutecznie przygotować się do egzaminów zewnętrznych (bowiem film jest wartościowym tekstem kultury, który mogą przywoływać uczniowie, rozwiązując zadania egzaminacyjne). Ponadto nauczyciel, wdrażając edukację filmową, realizuje także istotne cele wychowawcze, przygotowuje młodzież do funkcjonowania w rzeczywistości pozaszkolnej, wzbogaca ofertę edukacyjną szkoły i zapoznaje uczniów z ważnym dziedzictwem kulturowym. Dzięki edukacji filmowej wspiera się rozwój ucznia i wyzwala jego kreatywność. Wychowanie aktywnego odbiorcy filmów oznacza wychowanie aktywnego i wrażliwego człowieka, który będzie umiał interpretować otaczający go świat.

Cele programu :

1. Aktywizacja społeczna w ramach Filmowego Programu Edukacyjnego to szeroko pojęte działania integracyjne oraz rozwój talentów, której celem jest przede wszystkim poprawa jakości życia, zwiększenie poziomu samodzielności i aktywności społecznej osób niepełnosprawnych ( z orzeczeniami).
2. Rozwijanie twórczych umiejętności, udział w wydarzeniach społecznych i kulturalnych, a tym samym pełniejszą integrację w społeczeństwie
3. Zapoznanie z różnorodnymi formami ekspresji twórczej i technikami artystycznymi
4. Rozwijanie wrażliwości estetycznej,
5. Zwiększenie szans na samorealizację i aktywniejszy udział w życiu społecznym w szkole i w swoim środowisku lokalnym poprzez aktywny udział w kulturze, działaniach twórczych i edukacyjno-terapeutycznych,
6. Rozwój kompetencji społecznych i osobistych. W szczególności: nabycie i rozwinięcie nowych umiejętności w funkcjonowaniu społecznym oraz wejście w satysfakcjonujące relacje interpersonalne
7. Wzrost pewności siebie w kontaktach społecznych
8. Wzrost umiejętności uczenia się w relacjach społecznych, rozwijanie zdolności empatii
9. Rozwinięcie zainteresowania sztuką i działaniami twórczymi
10. Poznanie pracy instytucji związanych z kulturą i sztuką, ich specyfiki i wymagań w stosunku do osób poszukujących pracy w tej branży
11. Rozwijanie sprawności manualnej i wyobraźni
12. Budowanie pozytywnego wizerunku samego siebie poprzez rozwijanie i prezentowanie nowych umiejętności
13. Nauka nawiązywania kontaktu z innymi osobami i nauka pracy w grupie
14. Wdrażanie nawyków dbałości i brania odpowiedzialności za powierzone działania
15. Rozwijanie ekspresji ruchowej, oddechowej i wokalnej
16. Integracja z całym środowiskiem szkolnym poprzez budowanie więzi grupowej
17. Wzmacnianie procesów pamięci i myślenia, koncentracji uwagi oraz koordynacji wzrokowo – ruchowej.
18. Budowanie szansy zmiany jakości życia osób z niepełnosprawnością, szansy uwolnienia się od ograniczeń,

Realizacja Projektu obejmuje:

• warsztaty aktorskie
• praca nad scenariuszem filmowym
• przygotowanie, obsada i rozdział zadań niezbędnych do powstania filmu ( np.

reżyseria, kierownik produkcji, światło, dźwięk, montaż, charakteryzacja, role aktorskie itp.

• przygotowanie planu filmowego
• realizacja zdjęć filmowych
• montaż filmu na szkolnych komputerach w programie Adobe Premiere (profesjonalny  program do montażu filmu)
• stworzenie krótkim filmików ilustrujących powstanie projektu
• publikacja realizacji na stronach internetowych i ich promocja
• przygotowanie plakatu filmowego

• Warsztaty fotograficzne

Celem warsztatów jest umożliwienie osobom z niepełnosprawnością (orzeczeniem) zdobycia nowych umiejętności w sferze poznawczej, intelektualnej i społecznej. Fotografia jako element szeroko rozumianej arteterapii, rozwija postrzeganie wzrokowe i twórcze otaczającej nas rzeczywistości. Pogłębia wrażliwość i wzmaga chęć nawiązywania kontaktów z otoczeniem. Dostarcza inspirujących wrażeń i przeżyć. Jest niezawodnym i niezastąpionym sposobem na poznawanie świata, z całą jego różnorodnością i urodą. Fotografia jest dziedziną sztuki, która w pełny sposób umożliwia osobom niepełnosprawnym wyrażanie siebie. Środek przekazu, jakim jest aparat fotograficzny, pozwala na pokazywanie tego, jak widzę otaczający świat, co jest dla mnie piękne, co mnie ciekawi czy też czym chciałbym podzielić się z innymi. Zainteresowanie fotografią może przynosić wymierne korzyści w życiu osób niepełnosprawnych, uczy koncentracji uwagi, ponieważ każe skupić się na otoczeniu, by wyłapać z niego to, co chcemy utrwalić na zdjęciu. Często wymaga umiejętności współpracy, jeśli fotografujemy ludzi. Ponadto sukces, jakim jest oglądanie zrobionych przez siebie fotografii, daje poczucie pewności siebie i radości, czyli fotografia jako arteterapia

Warsztaty fotograficzne przeznaczone są zarówno dla osób, które mają większe doświadczenie z fotografią, jak i do tych, którzy stawiają pierwsze kroki. Prowadzący będzie udzielać uczestnikom porad jak fotografować, aby osiągnąć zaplanowany efekt. Uczestnicy poznają budowę i funkcje aparatów cyfrowych, fotografię otworkową oraz główne zagadnienia z zakresu kreowania obrazów: kompozycja i jej rodzaje, perspektywa- jak uwidocznić przestrzeń za pomocą płaskiego obrazu, budowanie dynamiki obrazu za pomocą układu linii, budowanie nastroju w fotografii, efekty specjalne i zabiegi mające na celu uatrakcyjnić obraz. Będą także uczestnicy projektu ćwiczyć w plenerze; fotografie pleneru, fotografię krajobrazową –natura i architektura, fotografię detalu, fotografie kreacyjną, fotografię poruszających się motywów i fotografię nocną. Przeważająca większość zajęć ma charakter praktyczny, pamiętając jednocześnie o historii fotografii, a także o teoretycznych podstawach dających podbudowę do dalszej nauki i pracy. Ponadto w związku z tym, że prowadzący ma doświadczenie reporterskie pokaże grupie jak umiejętnie uchwycić chwilę w obiektywie i utrwalić ciekawe momenty podczas ważnych wydarzeń, w tym kulturalnych organizowanych w naszym mieście. Efekt końcowy zostanie zaprezentowany podczas wystawy lub wydawnictwa.

• Warsztaty plastyczno – artystyczne

RYSUNEK

1. „Martwa natura”- studium przedmiotów. Rysunkowe ABC.

Uczestnicy poznają zasady kompozycji, proporcji i konstruowania przestrzeni obrazu. Dowiedzą się również, czym są szkice koncepcyjne.

1. „Perspektywa linearna”- rysunek.

Może widziałeś obrazy, w których wszystkie linie wydają się prowadzić do jednego punktu w oddali. To miejsce nazywane jest punktem zbiegu. Jest ono ważnym elementem perspektywy.

Podczas warsztatów narysujesz obraz stosując perspektywę linearną.

1. „Twój własny portret- autoportret”.

Postrzeganie wizerunku człowieka na przestrzeni wieków ulegało znaczącym zmianom, tak jak zmieniał się ideał ludzkiego piękna, koncepcje estetyczne i artystyczne style. Portret jest obrazem osoby. Artyści często malowali swoje własne portrety, a także portrety innych osób. Podczas warsztatów zmierzymy się z własnym obliczem.

1. „Karykatura”- rysunek.

Celem karykatury jest ośmieszenie osoby, którą przedstawia. Artysta wybiera pewne charakterystyczne szczegóły, jak nos albo zęby, a następnie rysuje je w przesadny sposób. Jeśli ta osoba jest znana z czegoś specjalnego, na przykład z tego, że zbyt wiele mówi – karykatura będzie to podkreślać.

1. „Rysunek drutem”.

Podczas warsztatów stworzymy postać za pomocą drutu, następnie podświetloną rzeźbę odrysujemy na brystolu. Będziemy zaskoczeni różnorodnością cieni i możliwościami narzędzi t.j. ołówek, marker, tusz. Powstaną niezwykłe i magiczne prace.

1. „Ornament” zwierzęcy, roślinny.

Zaprojektuj swój własny ornament. Projektowanie wzoru jest trudniejsze niż się na pozór wydaje! Możesz użyć tyle, ile zechcesz barwnych linii i węzłów. Łącz je, aby uzyskać kolorowe obramowanie.  Zobaczysz jak bogate mogą być twoje wzory.

1. „Portret z roślin”.

Czy kiedykolwiek widziałeś twarz zrobioną z roślin? Włoski artysta Giuseppe Arcimboldi malował je doskonale. Podczas warsztatów zainspirujemy się jego dziełami, tworząc ich własną interpretację

1. „Kolaż czy collage”.

Uczestnik warsztatów wybiera motyw z gazety i uzupełnia za pomocą farb resztę kompozycji, tworząc własną interpretację tego motywu. Uczestnicy warsztatów wejdą w prawdziwy świat magicznej układanki. Opracują własne kompozycje, odpowiedzą sobie na wiele twórczych pytań i stworzą własne prace w technice kolażu.

1. „Książka, szkicownik”.

Na zajęciach będziemy tworzyć, w oparciu o znalezione w prasie inspiracje, rodzaj pamiętnika, szkicownika, książki. Zwrócimy uwagę na kompozycję, rytm, akcenty, wzory, nadamy im nową jakość. Spróbujemy stworzyć płaskorzeźbę z kolorowych papierów i kartonów.

1. „Rysunek żurnalowy”.

Nauczymy się rysować proporcje postaci oraz jej deformacje. Czym są szkice koncepcyjne i projektowanie odzieży? Znajdziesz odpowiedź jak pokazać w sposób rysunkowo-malarski strukturę, fakturę i wzory zróżnicowanych tkanin.

1. „Kaligrafia”.

Zajęcia liternicze, napisanie listu inspirowanego korespondencją Jana III Sobieskiego do Marysieńki. Nauczymy się pisać takim narzędziem, jak pióro tradycyjnie maczane w tuszu. Będziemy panować nad kreska i formą litery. Przekonasz się, że liternictwo może być bardzo interesujące.

1. „Mandala”.

Zajęcia rysunkowe, które będą miały na celu trening umiejętności widzenia przestrzennego danego motywu, jego powielania i umiejętnego odwzorowania. Obecność mandali oraz jej określona kolorystykapotrafi pozytywnie oddziaływać na ludzkie samopoczucie, pomaga się wyciszyć.

1. „Postać”.

Nauczymy się prawidłowego szkicowania oraz studium rysunkowego postaci. Zbadamy prawidłowe proporcje ciała oraz twarzy. Będziemy ćwiczyć nie tylko linię rysunkową, ale również nałożenia światłocienia oraz tła obrazu. Modelem rysunkowym będzie „żywa” postać.

1. „Zwierzę”.

Nauczymy się rysować zwierzę, jego formę, proporcje oraz detale. W naszych realizacjach m.in. skupimy się na ruchu, czyli jak w rysunkowy sposób przedstawić futro naszego najlepszego przyjaciela.

1. „Plener”.

To jeden z najciekawszych tematów w rysunku. Bezpośredni kontakt z przyrodą jest wspaniałą inspiracją do stworzenia prac i uchwycenia danej chwili. Podczas pleneru będziemy zastanawiać się nad zagadnieniami t. j.: kompozycja, perspektywa, walor, linia, pokrój drzewa, rytm okien.

1. „Instrukcja prostej czynności np. jak zrobić jajecznicę.”

Jedną z możliwych rozwiązań tego zadania jest komiks. Sam temat może wydawać się banalny, jednak po głębszym zastanowieniu się, szybko możemy się przekonać, że nie jest tak prosty w realizacji. Często te najprostsze rzeczy zaskakują nas złożonością interpretacji, możliwości i rozwiązań.

MALARSTWO

1. „Martwa natura”- studium przedmiotów. Malarskie ABC.

Nauka obserwacji wybranych przedmiotów. Czy są one w całości tego samego koloru? Błyszczą, a może są matowe? Czy jakaś część twojej kompozycji znajduje się w cieniu? Forma, bryła, światło, barwa – jak kształtują i zmieniają charakter kompozycji malarskiej? Co to jest relacja temperaturowa pomiędzy barwami? Na te i inne pytania uzyskasz odpowiedź tworząc swój obraz na zajęciach z „Martwej natury”. Podczas spotkania uczestnicy nauczą się dostrzegać, jak zmienność tych elementów kompozycyjnych wpływa na ostateczny kształt dzieła.

1. „Światło i mrok”- autoportret. Zajęcia rysunkowo- malarskie.

Do zrealizowania pracy potrzebne są: ciemne pomieszczenie, latarka, lustro, papier, farby, pędzle, paleta i ołówek.

Wielu artystów starało się przedstawić światło i mrok w swoich obrazach. Ludzie mogą wyglądać dziwnie i niezwykle, jeśli ich twarze znajdują się w cieniu lub zostają oświetlone światłem latarki. Wykonane prace będą nietypową malarską propozycją i kreatywna zabawą.

1. „Gigantyczne postacie”.

Zrób postać naturalnej wielkości. Wspaniała zabawa dla każdego uczestnika. Jedna z osób kładzie się na położonym na podłodze papierze, natomiast druga odrysowuje kontur. Następny etap pracy to   wspólna zabawa z barwą, formą, kompozycją, kreacją.

1. „Nietypowe techniki malarskie”.

Zabawa polegająca na poznaniu różnorodnych technik: malowanie krepiną, na papierze ściernym, na mokrym papierze, dmuchany obrazek. Połączenie wszystkich tych elementów spowoduje oryginalną i nietypową pracę, czyli twórczy eksperyment.

1. „Kleksowe dziwactwa”.

Zabawa tuszem kreślarskim – polega na rozlaniu go na kartce i uzupełnieniu obrazu farbami lub kredkami. Osiągnięte rezultaty mogą zaskoczyć niejednego uczestnika warsztatów.

1. „Nokturny tuszem”.

Półabstrakcyjne rysunki tuszem, dysharmonia, rytm, nastrój. Lawowane plamy skontrastowane rysunkiem pióra ze stalówką. Z pozoru niekontrolowana zabawa abstrakcyjnymi formami przyniesie dużo ciekawych, i zaskakujących efektów.

1. „Body painting”.

Jest to sztuka malowania farbami na ciele, przez niektórych uważana za jedną z najstarszych form sztuki. W przeciwieństwie do tatuaży, malunek jest tymczasowy i może być równie efektowny. Zapowiada się świetna zabawa i poszerzanie umiejętności w zakresie sztuk wizualnych.

1. „Wnętrze owocu”.

Mikro- i makroświat, malarstwo abstrakcyjne. Jak skomponować zestaw abstrakcyjnych elementów, by stworzyły pewien układ, i nabrały konkretnego znaczenia? To jedno z pytań, na które znajdziemy odpowiedź poprzez twórczą zabawę.

1. „Obrazy 3D”.

Uczestnicy mają do wykorzystania drewnianą skrzynkę, na której komponują wysuszone gałęzie, deski, itp., następnie malują i rysują różne motywy zaczerpnięte z obserwacji przyrody. Zakończeniem działania  są skrzynkowe obrazy, które tworzą wspólną kompozycję wystawienniczą.

1. „Malarstwo na szkle”.

Wykonanie obrazu atrakcyjną wizualnie techniką malarstwa na szkle. Wielobarwne kompozycje będą budzić radość w sercu każdego odbiorcy.

11.„Pejzaż akwarelą”.

Akwarela to jedna z najtrudniejszych technik malarskich. Obrazy malowane tym sposobem mają delikatną i subtelną kolorystykę. Świeże powietrze, niczym powiew letnich inspiracji, zdopinguje nas do twórczego działania.

1. „Ilustracja do książki”.

Zajęcia polegające na wizualizacji swojej ulubionej lektury. Będziemy poruszać się w zakresie takich zagadnień, jak kompozycja, liternictwo, znak graficzny, symbolika koloru. Poprowadzimy dyskusję na temat roli edukacji i sztuki.

1. „Architektura”- plener malarski.

Plener malarski to jeden z najciekawszych tematów zajęć plastycznych. W naturalnych warunkach mamy kontakt z malowanym obiektem. Uczymy się obserwacji natury i często jesteśmy zaskakiwani jej różnorodnością, oraz ciągłymi zmianami m.in. wpływem słońca na oświetlony obiekt.

1. „Batik”.

Technika malarska, polegająca na kolejnym nakładaniu wosku i kąpieli tkaniny w barwniku, który farbuje jedynie miejsca niezamaskowane woskiem. Dla uzyskania specjalnych efektów proces ten można powtarzać wielokrotnie.

1. „Tajemniczy ogród”.

Realizować ten temat będziemy w plenerze. Rozciągniemy bawełniane tkaniny i zaczniemy twórcze eksperymenty malarskie. Stworzymy obraz o dużym, wręcz gigantycznym formacie, na którym namalujemy czarodziejski ogród pełen tajemniczych kwiatów, zwierząt i owadów. Zainspirujemy się twórczością Józefa Mehoffera.

RZEŹBA

1. „Architektura współczesna”- rzeźba w mydle.

Większość kamieni jest zbyt twarda do obrobienia, jeśli się nie ma specjalnych narzędzi. Zatem chcesz spróbować rzeźbić? Zacznij od miękkiego materiału, takiego jak mydło.

1. „Rzeźba z gipsu”.

Powierzchnia każdego przedmiotu ma swój oryginalny wygląd i jest charakterystyczna w dotyku. Nazywamy to fakturą. Oddanie faktury przedmiotu jest ważną częścią pracy artystów. Stworzymy rzeźbę z gipsu „z narzutu”. Będą to nietypowe ćwiczenia manualne i warsztatowe z zakresu rzeźby.

1. „Płaskorzeźba w drewnie”.

Poznasz krok po kroku sposoby na wykonanie płaskorzeźby w drewnie, w tradycyjny sposób. Czy zadanie jest trudne? Do najprostszych nie należy. Ale to tak jak ze wszystkim. Póki nie spróbujesz, to się nie przekonasz. Dlatego łapcie za narzędzie, drewno, spróbujcie swoich sił.

1. „Przestrzenny witraż z kartonu i plastiku”.

Wykorzystując recyklingowe tworzywa, tj. karton, plastik, zrobimy ciekawy abażur na lampę lub oryginalną dekorację okna. Wykonanie obiektu przestrzennego poprzedzimy projektem i rysunkami koncepcyjnymi.

1. „Forma- obiekt”- tkactwo.

Warsztaty tkackie z użyciem różnorodnych materiałów. Nietypowe połączenie papieru, tkaniny i wstążek- folk design. Technikę tkactwa można wykorzystać na wiele sposobów. Podczas warsztatów uczestnicy przygotują ozdobną formę użytkową, np. misę.

1. „Naczynie”- ceramika.

Wykonamy w glinie ceramicznej – techniką pasków- naczynie użytkowe np. miskę lub kubek. To podstawy ciekawej techniki rzeźbiarskiej, jaką jest ceramika. Po wypaleniu prac wykończymy powierzchnie ścian kolorowym szkliwem.

1. „Przyjaciel”- rzeźba w glinie.

Zadanie polega na rzeźbiarskiej realizacji tematu, który jest bliski sercu każdego człowieka. Dla każdego jest to ktoś inny. Przyjacielem może być członek rodziny, osoba niespokrewniona lub zwierzę. Praca polega na uchwyceniu tych zależności, pokazania relacji pomiędzy nimi.

1. „Postać”- rzeźba w plastelinie.

Nauczymy się krok po kroku rzeźbić postać w plastelinie. Zrobimy konstrukcję z drutu, wypełnimy go styropianem, a następnie zaczniemy modelować postać na podstawie zdjęć modela. Poznamy anatomię ludzkiego ciała. Opracujemy detal, ale przede wszystkim skupimy się na ogólnej formie ciała ludzkiego.

1. „Rzeźba z krochmalu”.

Zadanie, które inspiruje i jest świetną zabawą. Użycie krochmalu nadaje elastyczności materiału, w tym przypadku będzie to gazeta. Możemy dowolnie formować rzeźbę na przygotowanej wcześniej konstrukcji. Realizacja rzeźby będzie poprzedzona wykonaniem projektu.

1. „Siebie jako superbohatera”.

To szeroko pojęta postać współczesnego „super bohatera”. Daną realizację będziemy wykonywać techniką rzeźbiarską w plastelinie. Dzięki temu materiałowi możemy uzyskać nie tylko ogląd całej sylwetki, ale również szczegółowy detal. Tematyka ma odniesienie do współczesnych wzorców kulturowych.

GRAFIKA

1. „Fotografia analogowa – luksografia”.

Na zajęciach przekonasz się, że można wykonać zdjęcia bez użycia aparatu.Polega na naświetlaniu papieru fotograficznego, na którym ułożone są półprzezroczyste lub nieprzezroczyste przedmioty. Powstałe obrazy są efektem cienia, który rzucają rzeczy położone na papierze fotograficznym, na który świeci światło. Dzięki niej możemy zbadać swoje wyczucie kompozycji i estetyki, jak również wiele dowiedzieć się o tym, jak reagują przedmioty na światło czy bezpośrednie zbliżenie do papieru fotograficznego.

1. „Linoryt”- kartka okolicznościowa.

Linoryt to technika graficzna należąca do wypukłodruku. Oznacza to, że część wypukła jest jednocześnie częścią drukującą. Jest to jedna z najprostszych technik tradycyjnego rzemiosła, które możemy wykonać podczas warsztatów.

1. „Monotypia bez monotonii”.

Monotypia nigdy nie jest monotonna, to niemożliwe. Wielość rozwiązań i używanych materiałów gwarantuje twórcy świetną zabawę. Za każdym razem powstaje niepowtarzalny efekt tej oryginalnej techniki grafiki tradycyjnej.

1. „Bluzka, torba, plakat”- sitodruk- serigrafia.

Druk sitowy, sitodruk, serigrafia to technika druku, w której formą drukową jest szablon nałożony na drobną siatkę tkaną, metalową lub wykonaną z włókien syntetycznych. Wykonanie odbitki polega na przetłaczaniu farby przez matrycę. Na zajęciach będziemy projektować oraz wykonywać  analogowe „ksero”.

1. „Algrafia”.

Algrafia to jedna z pierwszych technik druku płaskiego. W technice tej formą drukowaną jest cienka płyta aluminiowa, szlifowana, następnie ziarnowana i pokrywana materiałem światłoczułym. Na tej powłoce nanoszony jest negatyw rysunku. Spróbujemy zmierzyć się z tą ciekawa techniką, która umożliwia bardzo ciekawe efekty, zwłaszcza uzyskanie szczegółów i precyzyjnych elementów.

1. „Kolografia”.

Kolografia, czyli grafika strukturalna, to jedna z najciekawszych technik graficznych. Polega na przyklejeniu do płyty różnego rodzaju tkanin, tworzyw, drewna, czy też metalu (materiałów o różnych fakturach). Możemy za każdym razem dodawać elementy, natomiast nie możemy ich eliminować. Jest to technika, która przypomina kolaż, ale daje bardzo ciekawe i niepowtarzalne odbitki.

1. „Inspiruje mnie Andy Warhol”- litografia na ceramice.

Litografia to technika stosunkowo nowa, a przy tym bardzo łatwa i wygodna. Ceniona jest przede wszystkim ze względu na swoje wyjątkowe walory malarskie. Podczas zajęć zajmiemy się eksperymentalną metodą łączenia z sobą grafiki i ceramiki. Wykonamy projekt, który przeniesiemy na wcześniej wykonany plaster gliny.

1. „Twarz, fryzura, detal”- linoryt barwny.

Linoryt barwny to technika graficzna druku wypukłego. Zaprojektujemy elementy związane z twarzą, fryzurą i przeniesiemy na płytkę linoleum. Następnie nauczymy się posługiwania rylcem, sprawdzimy jego możliwości i zaczniemy realizować swój pomysł. Na zakończenie możemy wykonać nieskończoną ilość odbitek.

1. „Gipsoryt”.

To technika druku wypukłego. Wykonuje się matrycę z gipsu ceramicznego, następnie rylcem wycinamy wcześniej narysowany projekt. W specjalny sposób wykonujemy odbitkę, która również jest wykonana w gipsie. Uzyskany efekt może zaskoczyć każdego młodego twórcę.

ARCHITEKTURA

1. „Rzeźba z papieru”.

Wykonamy w zespołach trzyosobowych wieżę z papieru gazetowego używając do jego łączenia tylko kleju. Prosta zabawa nauczy Was zasad kompozycji, technik papieroplastyki i pracy zespołowej.

1. „Multiplikacja”.

Wykonamy formę/obiekt/kompozycję z wykorzystaniem jednego motywu – modułu. Jak stworzyć dzieło dzięki powieleniu jednego motywu? Jaką funkcję w sztuce może pełnić multiplikacja? To jedne z pytań na które znajdziesz odpowiedź. Stworzysz niepowtarzalne dzieło sztuki.

1. „Obiekt architektoniczny”.

Warsztaty artystyczne poświęcone kształtowaniu przestrzeni. Uczestnicy stworzą własny i autorski obiekt architektoniczny. Warsztaty są wstępem do projektowania architektury, jej zrozumienia, odkrywania i tworzenia.

1. Rzeźba w styropianie.

Wykonamy moduł w styropianie, który zaczniemy multiplikować i łączyć ze sobą, tworząc wcześniej zaprojektowaną formę przestrzenną. Styropian jest bardzo tanim i dostępnym materiałem, w którym bez problemu możemy tworzyć każdą, nawet najbardziej skomplikowaną realizację.

RĘKODZIEŁO

1. „Filc”- biżuteria „na mokro”.

Nauczymy się krok po kroku wykonywać z wełny czesankowej broszkę oraz dreda. Technika filcowania „na mokro” jest jedną z ciekawszych i efektownych form rękodzielniczych.

1. „Kartka 3D- powrót do przeszłości”.

Zrobimy własną kartkę przestrzenną (takie, jakie były popularne w latach 80tych), napiszemy życzenia okolicznościowe oraz zilustrujemy dany motyw w niebanalny, i przestrzenny sposób.

1. „Quilling”-elementy dekoracyjne.

Będziemy wykonywać drobne elementy dekoracyjne precyzyjną techniką zwijania papieru

• quillingu. Ażurowe formy docelowo wykorzystamy w kompozycjach na kartce, w formacie A5.

1. „Mydło – kolorowy prezent”.

Samodzielnie wykonamy zestaw ozdobnych mydeł z naturalną niespodzianką (np. kawą, rozmarynem). Kolorowe i pachnące mydełka ozdobnie zapakujemy – będą idealnym prezentem dla bliskich.

1. „Mozaika”.

Mozaiki to obrazy lub ornamenty ułożone z kawałków kolorowych kamieni, marmuru lub szkła. Spróbuj zaprojektować i stworzyć własną mozaikę z wyciętych pasków kolorowych papierów. Iris folding, to jedna z technik papieroplastki, wywodzącej się z Holandii. Jest niezwykła, a jej rezultaty robią wielkie wrażenie.

1. „Wiklina papierowa”- serce, gwiazda, choinka, koszyk, biżuteria.

Zajęcia polegające na wykorzystaniu taniego materiału, jakim jest kartka papieru lub gazeta, w niestandardowy sposób. Stworzymy elementy dekoracyjne na zbliżające się święta, a nawet biżuterię, którą możemy podarować bliskiej osobie.

1. „Hooked”- kolorowa biżuteria.

Wykonamy bransoletkę, naszyjnik i koszyk z recyklingowej taśmy bawełnianej. Osoby, które do tej pory uważały, że szydełko nie jest dla nich, zmienią zdanie. Niezwykle prosty i efektowny materiał do pracy twórczej, i świetna zabawa.

1. „Filc prasowany”- ozdoby i biżuteria.

Wykorzystamy gotowe arkusze filcu prasowanego, tkaniny, tasiemki i użyjemy ich do zrobienia dekoracyjnego serca, broszki, oraz naszyjnika. Nauczymy się zasad kompozycji, łączenia materiałów, kolorów.

1. „Decoupage”- pejzaż.

Decoupage to sztuka dekoracyjna, polegająca na wycinaniu elementów z papieru, tworzeniu kompozycji i naklejaniu ich na różne przedmioty tak, aby przedmiot wyglądał na pomalowany. Możemy tą techniką ozdobić praktycznie każdą powierzchnię, bo papierowe wzory umieszcza się na butelkach, pudełkach, doniczkach, talerzach, meblach, wazonach, a nawet ubraniach.

1. „Stroik okolicznościowy”.

Stworzymy stroik okolicznościowy, wykorzystując elementy stosowane w florystyce: suche kwiaty, kawałki materiałów tekstylnych, wstążkę. Twoja forma dekoracyjna z powodzeniem będzie konkurować z dziełami florystycznymi prezentowanymi w witrynach kwiaciarni.

1. „Serce”- warsztaty krawieckie.

Stworzymy projekt i uszyjemy serce, które może stać się elementem dekoracyjnym każdego wnętrza. Będzie również doskonałym prezentem dla przyjaciela. Nauczysz się podstaw krawiectwa, natomiast osiągnięte rezultaty spowodują Twój uśmiech, radość, dumę.

1. „Róże nie róże”.

Wykonanie rozbudowanych bukietów z liści klonu, które po odpowiednim złożeniu imitują prawdziwe róże, to nie łatwe zadanie. Spróbujemy je wykonać, ty samym stworzymy nietypowy romantyczny bukiet pełen zapachu jesieni i ulotnego nastroju tej pory roku.

1. „Choinka z piór”.

Ptasie pióra kojarzą się z Wielkanocnymi dekoracjami. Podczas warsztatów przezwyciężymy ten mit, tworząc na bazie stożka choinkę z ptasich piór. Powstały element dekoracyjny będzie stanowić bardzo elegancką ozdobę każdego pomieszczenia.

1. „Bransoletka z makramy”.

Technikę makramy można wykorzystać na wiele sposobów. Podczas warsztatów uczestnicy przygotują ozdobną bransoletkę. Przekonacie się, że nie jest to nic trudnego.

1. „Haute couture”- warsztaty krawieckie.

Projekt modowy polegający na uszyciu stroju – spódnicy, sukienki, bluzki –  na maszynie do szycia. Szycie poprzedzone wykonaniem projektu, oraz szkiców odręcznych.

1. „Naszyjnik z papieru”.

Wykonamy bajecznie kolorowy naszyjnik, wykonany techniką zwijania papieru. Brakuje Ci pomysłu na oryginalną biżuterię? Chcesz być eko i żyć w zgodzie z naturą? Nie zaśmiecać środowiska? Daj starym rzeczom nowe życie.

1. „Blok czekoladowy”.

Będzie pysznie i pachnąco! Udzieli się nam domowy nastrój i przeniesiemy się w kulinarną podróż, tworząc słodki deser. Po jego zastygnięciu zapakujemy go w niekonwencjonalny sposób, aby stał się doskonałym prezentem dla rodziny.

1. „Sernik na zimno”.

Kto z nas nie lubi sernika? To jedno z najbardziej ulubionych ciast. Możemy jeść sernik z brzoskwiniami lub rodzynkami. Podajemy je na różne sposoby, jednak zawsze z sercem. Włożoną pracę i słodycz doceni każda osoba rozkoszującą się jego smakiem, zapachem i wyglądem. Smacznego!

1. „Paznokcie”.

Piękne paznokcie to obraz pragnień nie tylko dla kobiet. Zrobimy prawdziwy salon spa. Zaczniemy od kąpieli wodnej, peelingu, masażu, a skończymy na manicure i malowaniu płytki paznokcia. Wzory i kolory wybierzemy dzięki wcześniejszej nauce umiejętności posługiwania się pędzelkami, oraz samego projektu.

1. „Warzywa”.

Carving to niezwykła sztuka rzeźbienia fantazyjnych wzorów w warzywach i owocach. Chociaż wywodzi się z Dalekiego Wschodu, podbiła także Polskę. Pojawiają się pierwsze konkursy w tej dziedzinie, na które nie brakuje chętnych!

1. „Kompot”.

Pyszny kompot kojarzy się z domem, ciepłym kominkiem, uśmiechem babci. Ugotowanie owoców i zaprawienie ich do słoików będzie prawdziwą gratką dla młodzieży. Wykonane przetwory wykończymy elementami dekoracyjnymi.

1. „Florystyka”.

Idąc na spacer często mijamy witryny kwiaciarni i patrzymy z zachwytem na elementy dekoracyjne wykonane przez florystów. Na zajęciach nauczymy się je łączyć i zestawiać z sobą. Stworzymy stroik okolicznościowy, który może stać się idealnym prezentem na każdą okazję.

1. „Zabawka”.

Zabawka może być nie tylko dla dzieci, lecz też świetnym prezentem dla dorosłych, i myślę, że o wiele trudniej taką wykonać. Zadanie będzie polegało na zaprojektowaniu, oraz wykonaniu ze zróżnicowanych materiałów zabawki dla wybranej i konkretnej osoby.

1. „Pompony – broszka”.

Pompony zawsze w modzie! Możemy je wykorzystać jako element dekoracyjny, scenografii, ale również jako breloczek, czy też broszka. W szybki i prosty sposób nauczymy się je realizować, oraz wykorzystamy kolorowe włóczki.

Dodatkowe tematy:

• szalik na drutach;
• serwetka na szydełku;
• haft tradycyjny;
• haft richelieu;
• ściegi, cerowanie, przyszycie guzika;
• rzeźba z wykałaczek;
• biżuteria sutasz;
• biżuteria z guzików;
• korale góralskie.

Cele:

Na zajęciach będziemy poszukiwać nowych technik, eksperymentować twórczo łącząc je z sobą, działać wbrew zasadom. Wzbogacę warsztat uczestników, poprzez rozwinięcie manualnych zdolności, poszukiwanie swobody działania, oraz odwagi artystycznej. Nauczymy się wyrażać siebie poprzez sztukę i naukę różnorodnych technik plastycznych. Tematyka zajęć będzie dostosowana do możliwości każdego uczestnika zajęć, więc będę jego potrzeby traktować indywidualnie, w zależności od jego poziomu zaawansowania manualnego i kierunku planowanego rozwoju. Na zajęciach, oprócz nauki sztuk plastycznych, stworzymy miłą i przyjazną atmosferę swobody twórczej, oraz zapewnię pełnię możliwości wyrażania swoich uczuć.

Szczególną troską otoczę Uczniów, którzy są dotknięci autyzmem, zespołem Aspergera oraz niepełnosprawnościami ruchowymi oraz intelektualnymi. Wybrane przeze mnie tematy zajęć mają na celu:

            społeczny:

• podniesienie stopnia funkcjonowania społecznego;
• wytwarzanie pozytywnej więzi emocjonalnej z Uczniem;
• korygowanie błędnego obrazu świata i samego siebie;
• kształtowanie poczucia bezpieczeństwa i zaufania;
• wzmacnianie poczucia własnej wartości;
• udzielanie wsparcia emocjonalnego w związku z sytuacjami stresowymi poprzez wskazywanie sposobów radzenia sobie z przykrymi emocjami;
• umożliwienie wyrażenia tego, co go aktualnie martwi, czego się obawia;
• uczenie przyjmowania ocen i krytyki ze strony innych;
• ćwiczenie umiejętności kontroli emocji, panowania nad gniewem, złością;
• uczenie rozładowywania nagromadzonych napięć w sposób bezpieczny i akceptowany społecznie;

kształtowanie umiejętności socjalnych i komunikacyjnych;

• wygaszanie, modyfikowanie niepożądanych społecznie zachowań;
• uczenie zachowań właściwych dla danych sytuacji społecznych;
• rozwijanie umiejętności rozumienia siebie, innych ludzi, sytuacji społecznych;
• kształtowanie empatii i umiejętności dostrajania się do stanu emocjonalnego innych osób;
• rozwijanie umiejętności wnioskowania o stanach, przekonaniach i intencjach innych ludzi;
• doskonalenie umiejętności przewidywania reakcji innych ludzi;
• ćwiczenie umiejętności odczytywania i interpretacji komunikatów niewerbalnych;
• rozwijanie motywacji do porozumiewania się z innymi, komunikowania im swoich potrzeb i stanów emocjonalnych;
• doskonalenie myślenia perspektywicznego, zdolności przewidywania skutków, jakie dane zachowanie może mieć w przyszłości;
• kształtowanie poczucia odpowiedzialności za swoje postępowanie;
• kształtowanie zdolności racjonalnego kierowania swym postępowaniem;
• rozwijanie umiejętność autorefleksji, krytycyzmu wobec swoich zachowań;
• uświadamianie konsekwencji własnych negatywnych zachowań;
• wdrażanie do stosowania alternatywnych dla agresji sposobów rozwiązania zaistniałej sytuacji konfliktowej;
• wdrażanie do przestrzegania obowiązujących zasad i norm;
• był zaradny w życiu codziennym adekwatnie do własnego, indywidualnego poziomu zdobytych umiejętności;
• mógł uczestniczyć w różnych formach życia społecznego, znając i przestrzegając ogólnie przyjęte normy, zachowując przy tym prawo do swojej inności.

edukacyjny:

• uczenie metod i technik relaksacji, odprężania się;

uczenie planowania i organizowania pracy związanej z wykonywaniem określonych zadań;

• kształtowanie wytrwałości w działaniu;
• wdrażanie do samodyscypliny, obowiązkowości;
• ukazywanie związku między nabywanymi umiejętnościami a ich znaczeniem poprzez wykorzystanie ich w konkretnych codziennych sytuacjach;
• stymulacja polisensoryczna ze szczególnym zwróceniem uwagi na wzrok;

rozwojowy:

• wzmocnienie i usprawnianie zaburzonych obszarów funkcjonowania;
• maksymalne rozwijanie mocnych stron;
• dynamizowanie możliwie najpełniejszego rozwoju;
• wzmacnianie motywacji do pracy i wysiłku umysłowego;
• intensywna praca nad rozwojem umiejętności dnia codziennego przez naśladowanie;
• wdrażanie do większej samodzielności w zakresie czynności samoobsługowych;
• usprawnianie umiejętności koncentracji uwagi;
• wydłużanie czasu koncentracji uwagi;
• zdobycie maksymalnej niezależności życiowej w zakresie zaspokajania potrzeb życiowych;
• mógł porozumiewać się z otoczeniem w jak najpełniejszy dla siebie sposób, werbalnie lub poza werbalnie;

autor: Monika Szczukiewicz